Na de bosbranden van ruim een jaar geleden blijken, naast het verbranden van ons vakantiehuisje, ook alle denne-, olijfbomen en druiven op het landje verloren in Vila Cova do Alva, Portugal. Na dertig jaar onderhoudt, is er niets meer om voor te zorgen en Joost en ik besluiten de landbouwgrond terug te geven aan de natuur en geen nieuw huisje te bouwen. We gaan een natuurreservaat aanleggen. Dit is belangrijk omdat het stuk land gelegen is tussen de extreem brandbare eucalyptusbossen die nog steeds opnieuw aangeplant worden door de grote maatschappijen...
Maar goed, een natuurreservaat hoe maak je dat? We moeten dit onderzoeken en maken een flinke tocht richting Piodão langs het enige stukje oerbos in Portugal. We hoorden dat dit afgebrand zou zijn maar we zien dat de oude eike- en kastanjebomen zich prima hebben weten te handhaven in het vuurgeweld. Het klopt dus dat bepaalde soorten bomen goed tegen brand kunnen. Eiken staan er al op ons land en inderdaad zijn deze door het vuur aangetast maar niet dood. We hebben meteen maar honderden jonge eucalyptussen verwijderd. Deze verarmend de bodem doordat ze gigantisch veel water gebruiken zodat er ook geen andere planten groeien en de bodem verschraald.
Meer-jaren-plan
Het grote schuine perceel vraagt om irrigatie en we willen een meer aanleggen, dat moet gegraven/gehakt worden uit de rots en graafmachinist João heeft hier de juiste machines voor maar weet niet of het hier mogelijk is. Hij gaat een poging doen wanneer hij een klus in de buurt heeft. Om het nieuwe meer moeten eerst wilgen geplant worden om vocht vast te houden en de bodem te verbeteren zodat diversiteit in planten en bomengroei geactiveerd kan worden. Ook zou dit een aangename drinkplek voor wilde dieren kunnen worden. We gaan in kaart brengen welke bijzondere planten en diersoorten op dit moment voorkomen; dat zijn in ieder geval buizerds, everzwijnen en vossen. Ik wil borden maken die aangeven dat onze plek een natuurreservaat betreft.
Word vervolgd en tips betreffende de aanleg van een natuurreservaat zijn welkom…